Diep ! Kunst tegen de vlakte

Een oud Klooster ontvangt kunstenaars. Hedendaagse kunst in communicatie met geschiedenis. De tentoonstelling kreeg de naam Diep ! Kunst tegen de vlakte. Met het verstand kan je deze kunst niet vatten. Kijken.., ervaren.., voelen.., verdiepen... Op die manier kan je het klooster ook bezoeken. Je voelt de gescheidenis. Verdiepen of vervlakken. Laat je verwonderen.
Kees Barten verhuisde 40 jaar geleden vanuit de stad naar het plateau van Margraten en werd betoverd door het landschap. De ruimte, de stilte, het sublieme, de intimiteit, ja wat is het…Sinds dat moment is hij naar de essentie van die verdieping op zoek.
Irene Levy uit Maastricht heeft een gelijkaardige stap gemaakt van de stad naar de heuvels van Voeren en is op zoek naar de abstractie in het landschap en in hoeverre de echte kleuren vervangen kunnen worden en toch het landschappelijke weergeven. Zij hoopt via haar manier van vastleggen dat de kijker de natuur nog meer gaat waarderen.
Ook Stefaan Vemeulen heeft zich na de verhuis naar Haspengouw laten verwonderen. Als Neo-impressionist stelt hij zich de vraag ‘hoe’ hij de landschappen kan afbeelden. Het is in de vertaling naar verfstreken dat hij de ervaring voor de kijker wil herhalen, zonder gebruik te maken van het oorspronkelijk verhaal. Het uiteindelijke schilderij is dus niet gewoon een afbeelding van een landschap, het zou autonoom het oorspronkelijke beeld (dat alleen hij dus heeft gezien) moeten vervangen. De textuur op het doek, de verfstreken, de manier van schilderen en van uitbeelden, het evenwicht tussen wat hij wel en niet afbeeld. Dat is zichtbaar voor de toeschouwer, die daarmee zijn eigen verdieping in kan.
Cristiàn Delgado is beeldend kunstenaar geworden via fotografie. Zijn persoonlijke geschiedenis, in Chili geboren tijdens een dictatoriaal regime, en de huidige wereldse maatschappij begeleiden hem in zijn zoektocht. Dit leidt tot een surrealistische, absurde, poëtische manier van expressie. De sensatie en emotie die bij de toeschouwer wordt opgeroepen kan een persoonlijke verhaal worden.
Ook Sanne de Jong heeft het glooiende rustige land opgezocht. In Teuven schildert zij mensen in hun emotionele en fysieke kwetsbaarheid. Het beeld is gesloten en afstandelijk en opent zich naarmate het meer aandacht krijgt. Directe toetsen en lijnen vloeien voort uit het gevoel. Het gevoel kent geen twijfel. Als toeschouwer kan je dit ook toelaten, en de innerlijke kracht die ons allemaal kenmerkt wordt duidelijk. Het werk wordt transparant. De waargenomen kwetsbaarheid in Sanne’s werk, werkt als een spiegel. Hierdoor geeft ze ‘gevoel’ mee als enige boodschap.
Daantje de Elder en Bob Verlof van Gijs Milius zijn aanwezig, … kijken toe. Gaan zij in communicatie met de kunstwerken aan de muur? Zullen zij in dit klooster verdieping bewerkstelligen of vervlakking. De toeschouwer zal het beleven.
Piet akkermans beweegt zich als wijnbouwer al langer in de heuvels van Voeren. Piet laatt zich nu inspireren door: Keramiek ontdaan van zijn geitensokken imago. De start van een keramiek vorm die een oude ambacht laat flirten met hedendaagse vormen. Het oude klooster is er blij mee. In de geschiedenis van dit klooster is er geen tijd voor vervlakking.
DIEP ! Kunst tegen de vlakte, 19/20/21, 26/27 april 2025. 11 tot 17 u. Het Klooster van de 21ste eeuw, Hoogcruts 47 Noorbeek. Van harte welkom !