Hoe kunnen ouders en familie op een natuurlijke en dus per definitie zorgeloze, ontspannen manier genieten van de groei en bloei van een nieuw liefdeskind?

Een liefdevol koppel in verwachting van hun eerste kindje werd bij hun eerste bezoek aan de gynaecoloog verwelkomd met: jullie hebben jullie deel gedaan; nu is het aan mij. Hoe ver zouden we niet zijn afgegleden van ons geboorterecht mochten we de vreugde van de zwangerschap laten afhangen van technologisch geïnspireerde medische werktuigkundigen. Dit was dan ook het laatste bezoek van dat koppel aan deze enthousiaste gynaecoloog.

In verwachting zijn is zo veel meer dan metingen en diagnoses. Het is het onophoudelijk creëren van nieuw leven gevend weefsel, voortgekomen uit de niet alleen lichamelijke, maar ook en misschien zelfs vooral geestelijke en spirituele samensmelting, voeding en ondersteuning van een wil tot bestaan op deze aarde. Het zijn negen maanden van intens en innig feestvieren die uitmonden in het op de wereld zetten van niet alleen nieuw leven, maar eveneens de samenbundeling van innerlijke hoop en fortuinlijke wensen en heerlijke vooruitzichten. De kans om ouder te mogen zijn van een nieuwe levend geworden schakel tussen het spirituele en het materiële, die we mogen opvoeden en begeleiden tot een gelukkig, rechtvaardig en liefdevol menselijke wezen. Opvoeding begint dan ook lang vóór de geboorte. We bekijken hoe ouders en bij uitbreiding de aangesloten families, op een optimale natuurlijke wijze en dus per definitie op een zorgeloze, ontspannen en bijna feestelijke manier kunnen genieten van de groei en bloei van dit nieuwe liefdeskind. Zoals het universum het bedoeld heeft.