Een grote, hedonistische, elektrische mix met een vleugje pop en een gezonde dosis ontspanning.

Ulysse Cottin (de donkerharige) en Armand Penicaut (de blonde) ontmoetten elkaar zo'n vijftien jaar geleden in de lange rij voor een concert van Patti Smith. Aan hen hebben we de onstuimige single 'Ann Wants To Dance' te danken die, sierlijk en dansbaar, sinds de zomer van in ons hoofd blijft hangen. Papooz werd geboren uit het verlangen om muziek - of in ieder geval pop - de soundtrack van hun leven te maken, uit liefde voor gitaren, maar vooral ook om mensen gelukkig te maken.

Het duo is al zo'n tien jaar actief en heeft drie albums geproduceerd: van het in elkaar geflanste en naïeve debuut 'Green Juice' () tot het groovy en psychedelische 'Night Sketches' () en het folkier en bedrieglijk rustgevende 'None Of This Matters Now' ().

Voor hun vierde album, 'RESONATE', dat in januari uitkwam, kozen Ulysse en Armand ervoor om een nieuwe richting in te slaan op het gebied van songwriting door een beroep te doen op Jesse Harris, een Amerikaanse songwriter die bekend staat om zijn werk met Norah Jones, Melody Gardot en Gabi Hartman. Het eerste nummer dat uit deze nieuwe sessies voor de Papooz kwam was 'RESONATE', een onstuimige ballade getint met folk strijkers en hemelse koren, waaraan het album zijn naam ontleende. Papooz vernieuwde het elan van hun begin en verfijnde en voltooide de ongeveer twintig nummers die voortkwamen uit schrijfsessies met producer Patrick Wimberly, tijdens een verblijf in het hart van Brooklyn.

'RESONATE' is directer, rauwer maar toch melodieus, als een mix van sentimentele ballads en oproepen tot dansen. Het herovert de epische adem en de dilettante amoureusheid die de venijnige charme vormden van de eerste stappen van Papooz. Het is als de zoete Californische liefde van Metronomy ontmoet de psychedelische groove van Mgmt.