Ripat 0of beter gezegd David Christiaens, is een kunstenaar die schildert sinds de coronacrisis. Zijn naam komt van de omkering van de letters van zijn verkennerstotem "tapir" en 0een nummer dat hem dierbaar is.
Als buschauffeur voor de Stib, en dus een van de mensen die tijdens de lock-downperiode bleven werken, begon hij belvormen te schilderen in groepen van duizenden kleine gekleurde stippen om zijn gevoelens tijdens deze droevige periode uit te drukken. Verdriet, angst, een gevoel van hulpeloosheid en isolatie, maar ook woede, waren de verschillende drijfveren van zijn creativiteit.
De dragers waarop hij schildert zijn divers, vaak restjes van houten panelen, boomtakken zonder schors ontdekt in de tuin of bij toeval tijdens een wandeling. Gerecycleerde kartonnen kokers vormen ook een goede creatieve ondersteuning, of kiezelstenen in alle soorten en maten.
Later adopteerde hij doeken om meer klassieke formaten en werken te krijgen.
We kunnen zijn creaties vergelijken met Aboriginal kunst, maar strikt genomen is dat meer toeval dan inspiratie.
Als iemand die overdreven nerveus is, stelt het feit dat hij al deze kleine puntjes gaat zitten en schilderen, en kleuren op een soms intuïtieve manier associeert, hem in staat zichzelf te kanaliseren en meer zen te zijn.
Zijn creaties nemen je mee naar het denkbeeldige, het emotionele. Ze resoneren met een diep zelf, en als sommigen je niet willen plezieren, kunnen anderen je vreemd genoeg, zonder dat je het kunt uitleggen, aanraken en behagen.