Op scène staan vier ouderen, vijf kinderen en één muzikant. De kinderen zijn tussen 8 en 10 jaar en komen uit verschillende wijken in Brussel en Vlaanderen. De oude generatie bestaat uit professionele dansers.
In ‘What Remains’ brengt Zoë Demoustier twee generaties samen op scène: kinderen die beginnen aan het leven en oudere dansers die het leven achter zich laten. Die ontmoeting leidt tot een fysiek en dansant spel tussen oud en jong dat het vergankelijke lichaam blootlegt.
In een bewegingstaal waarin rollen kunnen omkeren, staan beiden krachtig in hun kwetsbaarheid. Een kind draagt zijn grootouder, een oudere danser vindt zijn kinderlijke vrijheid terug. Een trui wordt aangetrokken bij de ander. Wie zorgt voor wie?
“Dansen tegen het vergeten. Met 'What Remains' brengt Zoë Demoustier een knappe bezinning op leeftijd, sterfelijkheid en herbeginnen.” * De Standaard